هدف از این تحقیق بررسی ساختار مالکیت و سهامداری با فرمت docx در قالب 27 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

فهرست مطالب

ساختار مالکیت

2-2-1 مالکیت و مدیریت واحدهای اقتصادی

2-2-2 گروه بندی های مختلف سهامداران

2-2-2-1 انواع سهامداران با توجه به میزان کنترل بر هیأت مدیره

2-2-2-2 انواع سهامداران با توجه به نوع وابستگی به شرکت سرمایه پذیر

2-2-2-3 انواع سهامداران با توجه به درصد مالکیت

2-2-3 ساختارهای مالکیت

2-2-3-1 سرمایه گذاران نهادی

2-2-3-2 سرمایه گذاران دولتی

2-2-3-2-1 تعریف شرکت های دولتی

2-2-3-2-2 طبقه بندی شرکت های دولتی در ایران

2-2-3-2-3 تعداد شرکت های دولتی

2-2-3-3 سرمایه گذاران شرکتی

2-2-3-4 سرمایه گذاران مدیریتی

2-2-3-5 سرمایه گذاران خارجی

2-2-4 تمرکز مالکیت

2-2-5 عوامل موثر بر تمرکز  و پراکندگی مالکیت

پیشینه

منابع

     تئوری ذینفعان در سال 1984 توسط (فری من) مطرح شد وی در این تئوری بیان می کند شرکت ها بسیار بزرگ شده­اند و تأثیر آنها بر جامعه آنقدر عمیق است که باید علاوه بر ذینفعان به بخش­های مختلفی از جامعه توجه کرد و شرکت­ها باید در قبال همه این بخش­ها پاسخگوباشند (کرمی و همکاران 1388، 62).شرکت ها برای انجام فعالیت های بزرگ اقتصادی تاسیس شده اند. یکی از انواع این شرکت ها که امروزه به وفور وجود دارد شرکت های سهامی اند. بر اساس ماده 1 قانون اصلاح مواردی از قانون  تجارت ایران، شرکت های سهامی عبارتند از: شرکت هایی که سرمایه آنها به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی آنها است. دراین شرکت ها سرمایه های خرد برای انجام کارهای بزرگ تجهیز می شوند.

 به دلیل عدم وجود تخصیص لازم زمان کافی و حتی در برخی مواقع عدم نیاز مالکان به اداره شرکت خود اشخاصی به نام مدیران پا به عرصه گذاشتند که به عنوان نمایندگان مالکان، اداره امور شرکت ها را در دست گرفتند. این رابطه نمایندگی شهرت یافت جنسن و مکلینک (1976) رابطه نمایندگی را قراردادی می دانند که براساس آن صاحب کار نماینده (عامل) را از جانب خود منصوب و اختیار تصمیم گیری را به او تفویض می کند. اما مدیران لزوماً سهام زیادی در تملک ندارند، بنابراین مشکلی که وجود دارد این است که مدیران لزوماً به نفع سهامداران تصمیم نمی گیرند. جنسن و مکلینک (1976) بر این عقیده اند که اگر دو طرف قرارداد (مالک و نماینده) به فکر حداکثر نمودن منافع خود باشند دلیل خوبی در دست داریم که نماینده نمی تواند درتمامی حالت ها به فکر برآورده کردن منافع مالک باشد.